Με αφορμή τη δημοσίευση, στο επιστημονικό περιοδικό Nature, των αποτελεσμάτων πρόσφατης κλινικής δοκιμής για τη δημιουργία εμβολίου mRNA ως πιθανή θεραπεία για τον καρκίνο του παγκρέατος, ο Χρήστος Χριστοδούλου, διευθυντής Β΄ Ογκολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Metropolitan και ο Ηλίας Αθανασιάδης, ογκολόγος – παθολόγος, επικεφαλής της Ογκολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Μητέρα, μίλησαν στην Καθημερινή και τη δημοσιογράφο Τασούλα Επτακοίλη.
Λίγα λόγια για την κλινική δοκιμή
Η κλινική δοκιμή πραγματοποιήθηκε στο Αντικαρκινικό Κέντρο Memorial Sloan Kettering της Νέας Υόρκης, με επικεφαλής τον χειρουργό καρκίνου του παγκρέτατος Βινόντ Μπαλατσάντραν και τη συμμετοχή επιστημόνων της BioNTech. Πρόκειται για εμβόλια mRNA, εξατομικευμένα για κάθε ασθενή, που εκπαιδεύουν τον ίδιο τον οργανισμό να προστατεύεται από τα καρκινικά κύτταρα. Χρησιμοποιούν πρωτεΐνες στους καρκινικούς όγκους στο πάγκρεας, που ονομάζονται νεοαντιγόνα, για να «ενημερώσουν» το ανοσοποιητικό σύστημα ότι τα καρκινικά κύτταρα είναι ξένα. Ο στόχος είναι μετά την αφαίρεση του όγκου με χειρουργική επέμβαση, το εμβόλιο να μειώσει τον κίνδυνο επανεμφάνισης του καρκίνου.
Μέχρι να γίνει κλινική πράξη η μελέτη, θα περάσουν κάποια χρόνια
«Πρόκειται για μια πρωτοποριακή προσέγγιση, που δίνει ελπίδα σε όσους πολεμούν με τον καρκίνο. Ας είμαστε, όμως, ρεαλιστές: το δείγμα δεν είναι επαρκές και η μαζική παραγωγή ενός τέτοιου εμβολίου μπορεί να μην πραγματοποιηθεί ποτέ», δήλωσε ο κ. Χριστοδούλου και πρόσθεσε: «Μέχρι να γίνει κλινική πράξη η μελέτη και να δοκιμαστεί ένα τέτοιο εμβόλιο σε μεγάλο αριθμό ασθενών, ώστε να βεβαιωθούμε για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά του, θα περάσουν κάποια χρόνια».
Το όφελος από τη νέα γνώση που ίσως προκύψει να μοιραστεί σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους.
Από την πλευρά του ο κ. Αθανασιάδης επισημαίνει ότι «η αναζήτηση νέων όπλων ενάντια στον καρκίνο είναι πάντα το ζητούμενο και κάθε βήμα που κάνουμε ως επιστημονική κοινότητα γεννάει εύλογα ελπίδες σε εκατομμύρια ανθρώπους που νοσούν σε όλο τον κόσμο, όπως και στους συγγενείς τους». Τονίζει ωστόσο ότι «αυτό το εμβόλιο, ακριβώς επειδή είναι εξατομικευμένο, αναπτύσσεται δηλαδή με τα αντιγόνα του όγκου κάθε ασθενούς, ανεβάζει πολύ ψηλά τον δείκτη της δυσκολίας σε πρακτικό επίπεδο, σε ό,τι αφορά την παρασκευή και τη χορήγησή του. Απαιτεί μια τεράστια αλυσίδα: εργαστήρια εξοπλισμένα με μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας και εξειδικευμένο προσωπικό… Ακόμη κι αν κυκλοφορήσει ένα τέτοιο εμβόλιο, το κόστος του θα είναι τεράστιο… Σε κάθε περίπτωση, τι θα ήθελα προσωπικά; Το όφελος από τη νέα γνώση που ίσως προκύψει να μοιραστεί σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Να μην υπάρχουν ασθενείς πολλών ταχυτήτων. Αυτοί που μπορούν να αγοράσουν το εμβόλιο και οι άλλοι που αφήνονται στην τύχη τους».
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ.
