Παρά το γεγονός ότι η επιστήμη πραγματοποιεί διαρκώς άλματα στον τομέα του καρκίνου, η αλήθεια είναι ότι η συγκεκριμένη ασθένεια εξακολουθεί να περιβάλλεται από μύθους και προκαταλήψεις. Πολλοί άνθρωποι, για παράδειγμα, αποκαλούν ακόμα τον καρκίνο «επάρατη νόσο» ή «το κακό», στιγματίζοντας και, άθελά τους, προσβάλλοντας τους χιλιάδες συνανθρώπους μας που δίνουν καθημερινή και, πολύ συχνά, νικηφόρο μάχη με την ασθένεια αυτή. Γιατί, δεν υπάρχει τίποτα κακό ή «καταραμένο» σε μια νόσο που είναι μεν σοβαρή αλλά –ειδικά αν διαγνωστεί εγκαίρως- αντιμετωπίζεται…

Υπάρχουν πολλές σοβαρές ασθένειες που απειλούν την ποιότητα της ανθρώπινης ζωής και ο καρκίνος είναι, απλώς, μια από αυτές. Φέρει, βεβαίως, μια βαριά «κληρονομιά», καθώς δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που τα ποσοστά θνησιμότητας μεταξύ των πασχόντων ήταν πολύ υψηλά ενώ η νόσος εξελισσόταν με ιδιαίτερα επώδυνους τρόπους. Σήμερα, όμως, η αλματώδης πρόοδος της ιατρικής –μέσω της φαρμακολογίας, της τεχνολογίας κλπ- εξασφαλίζει υψηλά ποσοστά ίασης και ασύγκριτα καλύτερη ποιότητα ζωής για τους ασθενείς με καρκίνο. Επειδή, μάλιστα, η έγκαιρη διάγνωση είναι σε πάρα πολλές περιπτώσεις «συνώνυμη» με την πλήρη αποθεραπεία, εύλογα οι ειδικοί επιστήμονες δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στη σωστή παρακολούθηση της υγείας, όπως και στην πρόληψη.

Δεν υπάρχει, βεβαίως, καμία αμφιβολία ότι ο καρκίνος εξακολουθεί να κρατά καλά φυλαγμένα μυστικά… Οι αιτίες που τον προκαλούν παραμένουν σε μεγάλο βαθμό άγνωστες και η εξέλιξή του δεν μπορεί να είναι απολύτως προβλέψιμη. Επιπλέον, αποτελεί μια ιδιαίτερα σύνθετη νόσο, που απαιτεί εξατομικευμένη αντιμετώπιση. Παρόλα αυτά, κάθε μέρα που περνάει, ο φακός της επιστήμης ρίχνει όλο και περισσότερο φως στις σκοτεινές πτυχές του, με αποτέλεσμα να αυξάνονται διαρκώς οι λύσεις που έχει στη διάθεσή της για να τον καταπολεμήσει. Νέα φάρμακα, θεαματικές τεχνολογικές πρόοδοι, έρευνες με εξαιρετικά αποτελέσματα, όπως αυτές γύρω από την ανοσολογία, δίνουν ένα κοινό, αισιόδοξο μήνυμα: πως βήμα-βήμα, ολοένα και πιο γρήγορα, η μέρα που ο καρκίνος θα είναι, απλώς, μια ακόμη χρόνια πάθηση, πλησιάζει.
Ήδη, ο ασθενής με καρκίνο θεραπεύεται με χημειοθεραπευτικά σχήματα που είναι καλύτερα ανεκτά από παλιά ενώ, παράλληλα, οι υποστηρικτικές θεραπείες έχουν βελτιώσει θεαματικά την ανοχή της θεραπείας, διατηρώντας σε υψηλό επίπεδο τη λειτουργικότητα και την ποιότητα της ζωής του. Η ακτινοθεραπεία εφαρμόζεται πλέον με πολύ υψηλή ακρίβεια, προφυλάσσοντας τους παρακείμενους φυσιολογικούς ιστούς και εξασφαλίζοντας μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και χαμηλή τοξικότητα. Τέλος, η εντελώς διαφορετική προσέγγιση για τη θέση του ασθενή στην κοινωνία, την εργασία και τις χαρές της ζωής, του παρέχει πλέον τη δυνατότητα να διεκδικήσει καθημερινότητα παρόμοια με αυτή των άλλων ανθρώπων και να καθοδηγήσει τη ζωή του προς ένα χρόνιο έλεγχο του καρκίνου, μέχρι να παρουσιαστούν αποτελεσματικότερες και εξατομικευμένες για την περίπτωσή του θεραπείες.